Adıyaman Nasıl Bir Yer ?

Doğma büyüme bir Egeliyiz ailecek. Hatta öyle bir Egeliyiz ki hep doğma büyüme bir şehirde geçti hayatımız. Üniversite için dışarılara gittik ama gene Ege' deydik. Hal durum böyle olunca, bizler de üniversite için yuvadan uçunca annemle babamın önünde şark görevi için engel kalmadı. :) Bu sıraya kadar ki gittiği en doğu yer Ankara' ydı. Doğal olarak hep bir tedirginlik vardı yani içimde, her ne kadar doğulu arkadaşım olsa da, Doğu & G. Doğu' nun normal bir bölge olduğundan bahsedilse de medya sağ olsun ki hep çok başka yansıtıldığı için hep bir tedirginlik. Başkaları gitmeden önce yok öyle değilmiş, yok böyle değilmiş falan dediysek de başkalarına iş ailemin başına gelince tedirginliğimi üstümden hiç atamadım doğal olarak. Tabii önce Adıyaman' a ilk gidişimizle başlasam daha doğru olacak sanırsam. Her şey üniversitelerin yaz tatiline girmesiyle sona erdi.İlk Adıyaman' a gidişimiz İzmir' den uçakla Gaziantep' e gittik, Gaziantep' ten de otobüsle Adıyaman' a geçtik. Antep' i gezme fırsatımız olmadı ama yol boyunca taş evler falan görünce kendimi Orta Doğu' da da hissetmedim değil, tabi arabada çarşaflı kadınlar ilk başta Türkçe konuşmadıkları için de böyle düşündüm biraz :). Nihayet otobüs yolculuğu da sona erer ve Adıyaman' a ineriz. (Otobüs dediysem de küçük beyaz dolmuş arabaları var Adıyaman için.) Böylelikle benim ilk Güney Doğu tecrübem başlamış oldu. Yaz tatili & sömestre de burda olduğum için az çok bir fikrim oluştu artık. Gelelim Adıyaman nasıl bir yer ?


Bu resim de "Adıyaman nerdeydi ya? " diyenler için gelsin.
Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır, Mardin, Malatya ve Kahramanmaraş büyükşehir belediyesiyken Adıyaman büyükşehir arasına sıkışmış bir il.
"Amaaaan! Adıyaman' da ne var ki canım ? Olsa duyardık !" diyorsanız yanılıyorsunuz. Dünya' nın 8. harikası olan Nemrut Dağı burada.
Kommagene Krallığı Adıyaman' da kurulmuştur. Dolayısıyla Kommagene çiğköfte de Adıyaman' ın. Kommagene, Samsat, Adıyaman çiğköftesi de en meşhurlarıdır.
Türkiye' nin en büyük barajı Atatürk barajı burada.
Zamanında sahabinin yaşadığı Safvan Bin Muattal' ın kabri Adıyaman' dadır.
Aleviler için önemi olan Mahmut El Ensari' nin türbesi de Adıyaman' dadır.
Türkiye' de ki cemaatler arasında en fazla mensubu olan Menzil cemaati Adıyaman' dadır. Türkiye de tek mi yoksa daha var mı bilmiyorum ama gerçek bir Şeyh bulunmakta Adıyaman.
Yazları kahverengi, sarı renkte boş araziler, kışın yeşillik, ekinlerden dolayı.
Adıyaman halkı genelde tembel.
Toprakları sebze- meyve için uygun olsa da tembel oldukları için toprağın işlenen kısmı çok azdır. Bu yüzden meyveler & sebzeler hep çevre illerden gelir.
Sebze & meyveleri, özellikle meyveleri çok lezzetli, ucuz. Aynı şekilde et de çok ucuz ve çok lezzetli, yaklaşık 1 kilo et 25₺ civarında. Burda 5₺ lik et alan da var, 10₺ lik et alan da. Bütçenize uygun her şekilde et alabilirsiniz.
Kurbanda burada etler kurban kesildikten sonra ne kadar et çıkıyorsa kilosu 25₺ den hesaplanıyormuş. Bizdeki gibi kurban kesilmeden para verilmiyor.
Güney Doğu' da büyükbaş hayvan çoktur, rahatlıkla köy sütü & yoğurdu buluruz diye çok sevinmiştik ama hiç de düşündüğümüz gibi olmadı. Köy yoğurdunu bakkaldan alıyoruz, o da her gün değil ne zaman gelirse. Bizim oralardaki gibi litrelik, yarım kiloluk falan satılmıyor, 5 kilodan fazla. Süt de aynı şekilde ama köy sütü bulmak daha zor burada.
Burada fırın kültürü çok gelişmiş. Biber, domatesi fırınlamak için bile fırına veriyorlar. Kadınlar sabah, öğle, akşam -kısaca sürekli- fırına yemek veriyorlar. Kadın olmak burada çok kolay. Eğer ki fırına biber, patlıcan veriyorsanız sişe kendiniz takıyorsunuz. Bir tepsisi 1₺.
Ramazan pideleri de çok lezzetli ve ucuz ama küçük birazcık ve daire şeklinde değil tam olarak.
Burada genelde dut pekmezi yapılır, nedendir bilmem.
Bizim oralardaki kuru üzümle buradakiler çok farklı. Buradakiler daha büyük. Nedendir bilmem buradakiler mi organik yoksa bizimkiler mi hiç bilemiyorum.

Burada örgü işi çok az. Tuhafiyeler' de aradığınız malzemeyi bulmanız zor olabilir.
Çiğköftesi, dondurması çok ucuz. Kilosu 10₺ falan. Asıl çipköfte etli oluyor diye buradaki dükkanlar etli yapıyor diye düşünmeyin. Çünki yasaklandığı için sadece evde yapılan çiğköftelerde et kullanılıyor.
Buranın tatlı kültürü de çok güzel. Pastanecilik olayı burada daha özenli. Mesela bizdeki gibi tulumba tatlısı hamur değil ve içine şerbet de konmuyor. Yedikçe yiyesi geliyor insanın her yediği tatlıdan. Buranın en meşhur tatlısı da irmik ve peynirle yapılan höşmelim tatlısı gibi ama peynirleri çatalla çektikçe görülen bir şey.

Adıyaman' ın meşhur peynirli & irmikli tatlısı. Kilosu 6₺.
Değişik tatları var Adıyaman' a has. Bunlardan biri tavaya pekmez koyup üstüne yumurta pişince odadan alıyorlar. Çok damak tadıma uygun değil, benim için olmasa da olur.

Adıyaman halkının genelde durumu iyi olmadıkları için ortaya çıkan bir yemek herhalde. Bunu kahvaltıda yapıyorlarmış; ama burada bizimkinden daha fazla pekmez koyuyorlar. Denemek isterseniz deneyebilirsiniz, ama ilk başta az yapın. Eğer yemezseniz hepsi çöpe gitmesin, o kadar malzemeye yazık olur. Ayrıca kahvaltıya da çiğköfte kızartıyorlarmış. Çok güzel, yüzde yüz deneyebilirsiniz. :))
Burada çok fazla kahve çeşidi var. Benim denediklerim Osmanlı, Kervansaray, Menengiç, Kürt kahvesi. Kürt kahvesi hariç diğerlerini ilk başta sevmesem de alıştım, artık seviyorum. Hepsi kremalı. Onlarca çeşit kahve var, denemek için güzel fırsat.

Osmanlı' nın kahvesinin içinde 7 ya da 10 çeşit baharat var. İsterseniz sütlü de deneyebilirsiniz bu kahveyi. Biz denedik ama ben sütle çam sakızı tadını beğenmedim. Denemek isterseniz de aklınızda bulunsun.

Bu da Kürt kahvesi. Diceksiniz ki yukarıdakiyle aynı, evet görüntüsü aynı ama tadı ve kokusu farklı. Kokusu ve tadını beğenmedik biz ailecek. Dışardaki kafelerde, kahveciler de satılyorlar mı kürt kahvesini bilmiyorum. O kadar Kürt arkadaşım var hiç kürt kahvesinden bahsetmediler, çok da yadırgamıştım. Bu yüzden dolayı netten araştırdım her yerde olmayan bir kahve ve hakkında kesin bilgi de yok, herkes farklı farklı yorum yapmış. Ben "ekşisözlük" ten okudum, isterseniz sizde "ekşisözlük" ten bakabilirsiniz.
Ayrıca yazın pazarda çok fazla sebze ve meyve bulmanız çok zor. Bir Egeli olarak sebze konusunda çok sıkıntı çekiyoruz. Burada marketlerde daha fazla çeşit var. Pazarlarda da bizdeki meyvelerin yeşil saplı ksımlarını keserek satıyorlar. İnsanların hakkına girecekler diye korkuyorlar, tartıda fazla çıkmasın diye kestiklerini söylüyorlar. Ama bilmiyorlar ki o yeşil sap kısımları sebzeleri taze tutuyor.
Adıyamanlılar yabancılara karşı çok sıcakkanlılar, çok misafirperverler.
~Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Aklınızda soru işaretleri varsa elimden geldiğince cevaplamaya çalışırım. Şimdiden iyi hafta sonları herkese.