Güne çok süper başlarken bir anda ruh halim değişebiliyor. Bir ara çok umutluyken bir ara çok ürkek, korkak biri oluyorum. Aklımda tek bi şey yok, hep başka şeyler. Bunlarda işi zorlaştırıyor. Yine içim çok korkak. Dualara sığınıyorum yine de bisüre sonra bu korkaklık geri geliyor. En kötüsü de sapasağlamken hiçbir şey yapamamak. Hep bir şeylere başlayayım derken başlayamamak, hep engellerin çıkması, çıkarılması. Hangi umuda satılırsam sarılayım o umudun paramparça yok olması. Her seferinde tekrar denemeye başlayıp gene aynı sonuçlanması. Insanın biyerden sonra tutunacak umutların azalması, azaltılması... Belki de yanlış yerden başlıyorumdur kim bilir ? Belki de yanlış insanlardan yardım istiyorumdur? Kısacası bu içimdeki korku hiç geçmiyor :((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder